الف)فلج مغزی نوع آتتوزیس: به صورت حرکات پیچ و تاب خوردن های نامنظم و بی قاعده ای است که با حرکات اکتیو افزایش یافته و در حال استراحت و خواب کاهش یافته یا از بین می رود. تغییر تنوس دائم از تون کاملاً پایین (Floppiness) تا تون خیلی بالا (Stiffness) وجود دارد.
آتتوزیس می تواند به صورت آتتوز همراه با اسپاستی سیتی (تغییر تنوس از حالت طبیعی تا اسپاستی سیتی) و یا به صورت کره آتتوز و همراه با حرکات رقص مانند و در نهایت و بیشترین حالت به صورت آتتوئید خالص (تغییر تون از هایپوتونی تا تون نرمال) دیده شود.

ب) فلج مغزی نوع دیس تونیا Dystonic: این نوع فلج مغزی به صورت پوسچر بی هدف و عجیب و غریب انتهای اندام ها یا تمام بدن تظاهر نموده و تون عضلات متغیر است.

ب) فلج مغزی نوع هیپوتونی Hypotonic: که به صورت کاهش یا فقدان تون عضلانی و نقص مقاومت در برابر حرکات پسیو تظاهر می کند. رفلکس های تاندونی عمقی ممکن است داشته است. این نوع تظاهرات ممکن است تظاهرات اولیه یک اختلال حرکتی کودک فلج مغزی بوده باشد و مثلاً در نهایت منجر به یک تغییر تنوسیته گردد.

هم ثبات و هم تحرک مفاصل، هر دو پایین است. مفاصل سست و لق بوده و عضلات در معاینه نرم و شُل هستند. حرکات ارادی این کودکان به صورت ظریف و در دامنه کم دیده می شود. در حالت طاقباز در ماه های اول تولد شبیه قورباغه (Frogleg) یعنی add و Flex هیپ مشهود است که abd و Flex هیپ معمولاً با ext . Rot هیپ و Flex زانو نیز همراه بوده که در دراز مدت ممکن است منجر به دفورمیتی و مشکلات دیگر گردد.

 

علائم بالینی کودکان آتتوئید
مهمترین خصوصیت در این ها تغییر تنوس مداوم در عضلات و اختلال در مکانیسم مهار متقابل(Reciprocal Inhibition)  است و در نتیجه معمولاً مفاصل پروگزیمال از لحاظ ثبات ضعیف و از لحاظ تحرک قوی بوده و تحرک بالاست. به علت حرکت ارادی تغییر تنوس، منجر به حرکات شلاقی اندام ها می شوند و به علت تغییر تنوس دائم، پوزیشن اندام ها متنوع و متغییر است.

1. گرفتاری اندام ها از لحاظ توپوگرافیکال معمولاً به صورت کوادری پلژی است. و گرفتاری اندام ها نا متقارن است.

2. عدم تقارن در گرفتاری طبیعتاً به علت عدم تقارن در پوسچر و عدم عملکرد دست ها در خط وسط و دفورمیتی های ثانویه مثل اُسکلیوز می شود که وجود رفلکس های اولیه ای مثل متقارن گردنی(S.T.N.R) و غیر متقارن گردنی (A.S.T.N) و گالانت نیز به مشکل مذکور دامن می زند.

3. معمولاً تغییر تونوس و حرکات غیر ارادی در این کودکان با هیجانات و اضطراب و ترس و تقلا و تلاش برای انجام کار یا حرف زدن تشدید می شود و در حال استراحت و خواب کاهش می یابد.

4. به علت موارد گفته شده در بالا این گونه کودکان با خط وسط بدن و حرکات دو دستی آشنایی ندارند.

5. حرکات مستقل چشم و بدون وابستگی با حرکات سر و اندام ها و تثبیت بینایی(Visual Fixation) وجود ندارد.

6. نحوه گرفتن دست از  reaction Avoiding تبعیت کرده و به هنگام گرفتن چیزی به علت افزایش تون اکستنسوری، انگشتان باز شده و شیء را رها می کند.

7.   اشکال در عملکرد صورت و دهان به علت تغییر تونوس مداوم وجود دارد. در ظاهر به نظر می رسد که این کودکان مرتباً در حال شکلک درآوردن و ادرا و اطور بدن می باشند. همچنین در غذا خودن، بلع و تکلم نیز مشکل دارند.

8. کنترل سر در آنها دیر به دست می آید و زمان تشخیص فلج مغزی اتتوئید نسبت به دیگر انواع فلج مغزی طولانی تر بوده و دیرتر مشخص می شود.

9. در این کودکان حملات دیستونیک و حالت opisthotonus دیده می شود. توضیح اینکه حملات دیستونیک به حالتی گفته می شود که در کودکان اتتوئید معمولاً چون قدرت و عملکرد پاها نسبت به دست ها بهتر است در حالت طاقباز کودک مرتباً پاها را به زمین فشار داده و سطح بدنش را از زمین بلند کرده که این حالت باعث تشدید عقب رفتن شانه ها (Retraction) شانه ها می شود.  یا اینکه وقتی کودک بر روی صندلی نشانده می شود سریعاً سُر خورده و بر روی زمین می افتد.

10. طریقه نشستن این کودکان معمولاً به حالت حرف W انگلیسی (W sitting) می باشد. که این حالت به علت وجود Flex کافی در هیپ، راحت ترین طریقه نشستن و حفظ تعادل و جلوگیری از افتادن در کودک است.
11. در تحمل وزن روی اندام های تحتانی و ایستادن به علت تغییر تونوس های ممتد مشکل دارند و اگر به مرحله راه رفتن برسند از الگوی کشیدن پاها روی زمین (Shuffling gait) تبعیت می کنند.